Μια φορά κι ένα καιρό,σε μια πόλη - πού'μοιαζε με χωριό,στο μεγαλύτερο πάρκο ,δεν θα το ονομάσω,μήτε εδώ -ούτε παρακάτω,ζούσαν μικρά και μεγάλα γατάκια.Πεινασμένα-εξαθλιωμένα-δυστυχισμένα.Στις ηλιόλουστες μέρες που οι άνθρωποι συνήθιζαν να κάνουν περίπατο στο πάρκο ,πήγαιναν και τρίβονταν στα πόδια τους,σαν να τους έλεγαν '' πάρτε μας στο σπίτι σας-δείξτε μας λίγη στοργή,άνθρωποι καλοί ! Αυτό γινόταν καθημερινά ! Που και που έπαιρναν το χάδι,από μικρά παιδιά ! Και κάποια μέρα στα ξαφνικά,εμφανίστηκε ο θεόρατος γάτος-ο προστάτης τους και ζήτησε συνάντηση ,από τον βασιλιά ! Πράγματι ο βασιλιάς τον δέχτηκε στο παλάτι να ακούσει τί ήθελε να του πει ! '' Δεν ανέχομαι να βλέπω τα αδέρφια μου πεινασμένα - δυστυχισμένα ! Δεν ανέχομαι την αδιαφορία από τους ανθρώπους ,μα κυρίως από την πολιτεία ! Απαιτώ να φτιάξεις ένα μεγάλο σπίτι για όλα τα αδέρφια μου ! Να πάψουν να ζητιανεύουν φαγητό και καλοσύνη ! Να νιώθουν ζεστασιά και χαρμοσύνη ! '' Ο βασιλιάς,που ήταν λογικός και καλός άνθρωπος ,δίχως σκέψη του είπε '' Από αύριο το πρωί ,θα δώσω εντολή ,να ξεκινήσουν να φτιάχνουν το χώρο που ζητάς !'' Αφού ευχαρίστησε τον βασιλιά ,πήγε να ανακοινώσει τα ευχάριστα νέα στα άλλα τα γατιά ! Εκείνα ενθουσιασμένα ,το έριξαν στο τραγούδι και στο χορό '' Μια φορά κι ένα καιρό,μπήκε ο γάτος στο χορό,γιατί απ'τη χαρά του-που θα ζει με τη κυρά του,σε ένα σπίτι καθαρό και με φαγητό !'' και έζησαν αυτοί καλά και εμείς (όπως πάντα) καλύτερα !
( Βελτιωμένο )
( Η ζωγραφιά από την νηπιαγωγό Βιβή Γαλάνη )
Καρράς Δημήτρης
